آقا جان لحظه ی دیدار نزدیک است ....باز میلرزد دلم ، دستم

اما اینبار دلم نمیلرزد . دارد از جا میکند انگار . خبر داری ؟ از 28 صفر تا الان دارد بدجوری بی تابی و بد قلقی میکند . حدودن یک ماه است .

امروز فهمیدم که از برای تو است که اینگونه بی سر و سامان شده . امروز جلسه ی توجیهی قبل از زیارت بود . امروز در جلسه نام تو را که میبردند و از آقایی ات که میگفتند یکهو سنگینی را روی قفسه سینه حس کردم . انگار نفسم بالا نمی آمد . از آن حمله های که خودت میدانی به قلبم دست داد . انگار تو همانجا بودی . بوی پیراهنت را حس میکردم عمو جان . عمو ؟ آری از کودکی عادت شده است برایم هر که را که نامش عباس بود به احترام تو عمو صدایش کنم .

شاید قلبم ، همان که میگویند قدر یک مشت هر کسی است هم دیگر قدر یک مشت نیست . شاید دارد با این درد و با این تپش های نفس بر میگوید که جایم تنگ است . میگویند برای هر کار مهمی چله باید گرفت . از 28 ام تا الان قلبم انگاری چله گرفته است .

هر دفعه برای درمان سنگ به جلو پایم افتاد . میدانم که بی حکمت نیست . میدانم طبیب مجنون ، فقط لیلی است .....

باز میلرزد دلم، دستم......

انتَ فی قلبی حسین

من رای میدهم چون وطنم پاره تنم است . من رای میدهم حتی اگر نظام حاکم بر خاک وطنم  ضعف داشته باشد . حد اقلش این است که زیر یوغ بیگانه نیستم . زیر بار منت نامرد رفتن مشکل است .

من رای میدهم چرا که دیدم پدرانم را که برای آزادی چه تلاش هایی کردند و چه خون دل هایی خورده اند . من رای میدهم چون ایران ، ایران است و ایرانی غیرت و شرف دارد  ایران ناموس من است ایران هویت من است . مگر سر من برود تا هویتم را رها کنم .

من رای میدهم ....... با چشمانی باز و آگاه . من و تو نقطه ای از نام ایرانیم . اگر نباشیم در صحنه ، می آیند در صحنه . اگر اینجا نباشم به اجبار میبرندمان به ناکجا آباد . ..... من رای میدهم و نمیخوابم تا ستاره ی داوود برایم تصمیم نگیریرد و ملکه انگلیس .

انگشت آبی من که نشانی دارد از آبی بیکران خلیج فارس ، له میکند همه ی دسیسه ها را .

بی بی سی جمعه ی ایران را ببین و بمیر از فشار عقده هایت . من رای میدهم